De boodschap

Tijdens de Week van het Leven vragen we aandacht voor de positie van ongeboren kinderen én voor betere hulp aan vrouwen die onbedoeld zwanger zijn. Misschien heb je een van onze campagneboodschappen gehoord of gezien op tv, internet of radio en heb je daar nog wel wat vragen over. Hieronder vind je de verschillende campagnes met daarbij veelgestelde vragen over de boodschap die wij tijdens de Week van het Leven onder de aandacht brengen.

Baas in eigen buik? Vergeet het baasje in eigen buik niet!

Baas in eigen buik? Vergeet het baasje in eigen buik niet!
Bekijk de slogan ‘Baas in eigen buik’ eens van de andere kant! Het ‘baasje in eigen buik’ is een uniek mensje met eigen DNA, een eigen hoofd en dus ook een eigen buik. Al bij de bevruchting ontstaat er een uniek persoon. We hebben het dus altijd over twee mensen. Het ‘baasje in eigen buik’ verdient ook een stem.
Goede vraag! Dat zeggen wij niet alleen: ook embryologen zijn het erover eens dat individueel menselijk leven begint bij de bevruchting van de eicel. Wetenschappelijk gezien is hier geen speld tussen te krijgen. Vanaf het moment van het samensmelten van de eicel en de zaadcel is er een uniek menselijk leven met een eigen DNA-profiel. Je kunt discussiëren over de vraag wanneer een menselijk wezen rechten krijgt en beschermwaardig wordt. Wij stellen die grenzen gelijk aan het wetenschappelijk bewezen eerste moment van menselijk leven. De waardigheid van iemands leven is namelijk niet afhankelijk van wat iemand kan of wat een kindje voelt. Vanaf het eerste moment ligt alles al vast, is het een echt mensje, echt leven en dus beschermwaardig.
Je DNA ligt inderdaad al direct vast! Jouw DNA is nog steeds hetzelfde als vanaf de eerste dag van je bestaan. Je lichaam is gegroeid, maar de kleur van je ogen, je geslacht en je huidskleur lagen vanaf het begin al vast. Net zoals dat het zijn van peuter, kleuter, puber of volwassene een levensfase is, is het zijn van embryo dat ook. Je bent dus vanaf het allereerste begin een uniek wezen.
Het is belangrijk dat een vrouw keuzes kan maken over wat zij wil in het leven. Maar dat betekent niet hetzelfde als een onvoorwaardelijk recht op abortus. De beslissing over een zwangerschap gaat niet alleen over jouw leven, maar ook over dat van een kindje. Ook een ongeboren kind heeft rechten. In de toelichting op de Abortuswet lees je dat ook: ‘Wij zien daarbij de afbreking van ongeboren menselijk leven als een zo ernstige en ingrijpende maatregel, dat ze alleen kan worden aanvaard, indien de nood van de vrouw haar onontkoombaar maakt. Dit uitgangspunt brengt met zich mee, dat de arts, de vrouw en zij die verder bij de voorbereiding van een beslissing omtrent zwangerschapsafbreking mochten worden betrokken, ieder voor zich, met de grootst mogelijke zorgvuldigheid zullen moeten handelen in het besef van de zware verantwoordelijkheid tegenover ongeboren menselijk leven en van de gevolgen voor de vrouw en de haren.’ Ook degene die in de buik groeit, verdient aandacht! Het is begrijpelijk dat je het gevoel hebt dat je leven op zijn kop staat als je ongewenst of ongepland zwanger bent. Het kan veel vragen oproepen, bijvoorbeeld: hoe moet het nu met school of mijn carrière? Ik heb het gevoel dat mijn gezin al compleet is, hoe moet het dan met nóg een kindje? Kan ik wel voor dit kindje zorgen? Er zijn allerlei hulporganisaties die je daarin willen ondersteunen. Die hulp bieden we je graag aan. Vul daarvoor het contactformulier in. Er wordt dan zo snel mogelijk contact met je opgenomen.

Mijn lichaam, mijn keuze? Een ongeboren kindje heeft óók een lichaam, maar géén keuze!

Een zwangerschap is onderdeel van mijn lichaam. Toch?
Mensen hebben het vaak over het ‘moeder worden’. Maar eigenlijk is de vrouw al moeder vanaf het moment dat het kind bestaat. Dat moment heet de bevruchting. Laten we uitleggen waarom we zo precies willen zijn in onze woordkeus. Embryo en foetus zijn op zichzelf prima termen om, afhankelijk van de context, te gebruiken. Embryo zou je kunnen terugvinden in een biologieboek wanneer het gaat over dat prille stadium van menselijke ontwikkeling. Een arts zou kunnen uitspreken dat ‘de foetus er gezond uitziet.’ Maar wanneer de context verandert, kan dezelfde woordkeus neerkomen op wat we noemen: verhullend taalgebruik. ‘De moeder verloor haar foetus’, klinkt bijvoorbeeld al wat vreemd in de oren. Termen die naar onze leeftijd verwijzen, worden normaal gesproken namelijk gebruikt wanneer de context daarom vraagt, bijvoorbeeld hier: ‘Pubers kunnen opstandig zijn naar hun ouders.’ Maar diezelfde termen worden als vreemd ervaren wanneer de context gaat over de relatie, bijvoorbeeld hier: ‘Mijn puber ligt momenteel in het ziekenhuis.’ Het woord kind ligt bij deze context voor de hand. Tenzij je links- of rechtsom de relationele band wilt verhullen. Zo zijn ook uitspraken als ‘De foetus wordt uit de baarmoeder verwijderd’ wat ons betreft een verbloeming van de werkelijkheid: het klinkt minder erg. Termen als ‘foetus’ en ‘embryo’ zijn fases in de ontwikkeling van een kind, net als baby, peuter, schoolkind en puber dat zijn. Het valt ons op dat aborteurs rond het thema ‘abortus’ vaak heel verhullend taalgebruik gebruiken. Ze hebben het dan over een vruchtje, het vruchtblaasje, klompjes cellen, zwangerschapsweefsel of simpelweg over ‘het’. Wij vragen ons af waarom er niet, zoals verloskundigen en moeders in blijde verwachting dat doen, een objectief beeld wordt gegeven over de status van het ongeboren leven. Zij hebben het vaak gewoon over ‘het kind’ of ‘de baby’. Dit betekent overigens niet dat we met opzet schokkende woorden gebruiken. We willen de ongeboren kinderen hun menselijkheid juist niet ontnemen met ons taalgebruik. Zeker niet op de momenten dat het er het meest toe doet! Wil je meer weten over de ontwikkeling van een kindje in de baarmoeder? Bekijk dan de filmpjes hierover op onze mediapagina.
Binnen de medische wetenschap bestaat er geen verschil van mening over het feit dat een ongeboren mens zo’n drie weken na de bevruchting een hartslag heeft. In de volksmond spreken we dan wél over vijf weken zwangerschap, omdat artsen de zwangerschapsduur berekenen vanaf de eerste dag van de laatste menstruatie, dus wanneer een vrouw feitelijk nog niet zwanger is. Wil je meer weten over de ontwikkeling van een kindje in de baarmoeder? Bekijk dan de filmpjes hierover op onze mediapagina.
Met dit uitgangspunt maak je een keuze voor het kindje, terwijl je niet weet hoe de toekomst eruit zou kunnen zien. En: er zijn heel verschillende redenen waarom vrouwen kiezen voor een abortus. De meest genoemde reden om te kiezen voor abortus is financiën. Ongeveer de helft van de vrouwen geeft aan dat er financiële redenen bij de abortusbeslissing meespeelden. Voor ongeveer 1 op de 8 vrouwen (omgerekend zo’n 3.500 vrouwen) was dit zelfs de belangrijkste reden. Daarnaast noemen vrouwen ook andere redenen. Welke redenen vrouwen nog meer noemen en hoe vaak, kun je zien in onderstaande tabel (klik op de afbeelding om deze te vergroten).   Ook uit de meest recente evaluatie van de Wet afbreking zwangerschap blijkt dat een flink deel (29%) van de vrouwen aangeeft dat er ‘te weinig geld’ is om moeder te blijven. Maar liefst 50% geeft aan dat de zwangerschap of opvoeding niet samengaat met haar werk of opleiding. Omdat deze meest recente enquete onder slechts 55 vrouwen werd uitgevoerd, zijn we hierboven begonnen met de percentages uit de eerste Evaluatie. Volgens de wet mag een abortus alleen uitgevoerd worden in een onontkoombare noodsituatie. Bij een noodsituatie denken we aan iemand die in direct gevaar verkeert. Als het leven van de moeder in gevaar is, dan is er sprake van zo’n noodsituatie. Maar geldt dit voor alle redenen? Veel van de genoemde redenen zijn – al dan niet met hulp van anderen – oplosbaar. Dit onderstreept voor ons de noodzaak voor betere hulp en steun aan onbedoeld zwangere vrouwen. Ben jij of ken jij iemand die met deze vraag zit? Iemand die geen andere uitweg ziet dan abortus? Wij denken graag met je mee. Vul daarvoor het contactformulier in. Er wordt dan zo snel mogelijk contact met je opgenomen.

’t Is maar een klompje cellen? Bij iedere zwangerschap ontstaat een nieuw mensenleven!

Aan het begin van de zwangerschap is er toch niet meer dan een klompje cellen?
Dat lijkt inderdaad zo, maar er gebeurt juist ontzettend veel in die eerste weken van de zwangerschap! Bijzonder is dat een ongeboren mens zo’n drie weken na de bevruchting een hartslag heeft. In de volksmond spreken we dan over vijf weken zwangerschap, omdat artsen de zwangerschapsduur berekenen vanaf de eerste dag van de laatste menstruatie, dus wanneer een vrouw feitelijk nog niet zwanger is. En na tien weken na de bevruchting zijn bij het kindje alle organen gevormd (Organogenese). Vanaf dan wordt het kindje om die reden een foetus genoemd. Overigens noemen we een vrouw dan tien á elf weken zwanger. Websites met informatie over de ontwikkeling van ongeboren kinderen schrijven hier openlijk over. Let wel op dat deze websites meestal de tijdsaanduiding van de ‘zwangerschap’ aangeven en niet de tijd sinds de bevruchting, waardoor je standaard twee weken terug moet rekenen. Wil je meer weten over de ontwikkeling van een kindje? Bekijk dan de filmpjes. Er is dus al volop sprake van beginnend leven. Het is een uniek mensje, met eigen DNA. Daarom hebben we het niet over een ‘klompje cellen’, een ‘embryo’ of een ‘foetus’: dat zijn alleen maar stadia in het leven van een mens, net zoals ‘peuter’ en ‘puber’ dat zijn.  
Vanaf het moment van het samensmelten van de eicel en de zaadcel is er een uniek menselijk leven met een eigen DNA-profiel. Je kunt discussiëren over de vraag wanneer een menselijk wezen rechten krijgt en beschermwaardig wordt. Wij stellen die grenzen gelijk aan het wetenschappelijk bewezen eerste moment van menselijk leven. De waardigheid van iemands leven is namelijk niet afhankelijk van wat iemand kan of wat een kindje voelt. Vanaf het eerste moment ligt alles al vast, is het een echt mensje, echt leven en dus beschermwaardig.
Ben jij of ken jij iemand die met deze vraag zit? Iemand die geen andere uitweg ziet dan abortus? Wij denken graag met je mee. Vul daarvoor het contactformulier in. Er wordt dan zo snel mogelijk contact met je opgenomen.

Keuzevrijheid voor abortus? Hoeveel keuze heb je als je gedwongen wordt tot abortus?

Gedwongen worden tot een abortus, komt dat voor in Nederland?
Helaas wel! Kenniscentrum Fiom stelt dat 1 op de 10 vrouwen aangeeft dat de abortus niet haar eigen besluit was en 1 op de 5 vrouwen ervaart te worden gestuurd in haar besluit door mensen in haar omgeving. En: steeds meer vrouwen komen naar buiten met hun verhaal over de druk die ze ervaren hebben van hun partners. Lees bijvoorbeeld het verhaal van Sophie, Jaimy of Jiska eens, of kijk op onze verhalenpagina. Vaak wordt het verbreken van de relatie gebruikt als dreigmiddel om de vrouw te dwingen tot een abortus. Uit ervari66ng vanuit onze hulpverlening weten we dat de relatie vaak na de abortus alsnog verbroken wordt of een stevige knauw krijgt nadat de vrouw een abortus onder druk onderging. Ook komt het voor dat dat de vrouw te weinig steun vindt bij haar partner, waardoor de keuze voor abortus sneller gemaakt wordt. Ondanks een kinderwens vinden vrouwen het vaak moeilijk om voor het kind te kiezen als de vader er niets van wil weten. Ze moet dan kiezen tussen haar relatie en haar ongeboren kind. Er zijn ook situaties waarin de (schoon)familie een vrouw onder druk zet om abortus te plegen. Onder meer uit de Evaluatie van de Wet afbreking zwangerschap van 2005 blijkt dat een klein deel van de zwangere vrouwen onder druk wordt gezet door haar omgeving met betrekking tot haar beslissing over het al dan niet uitdragen van de zwangerschap. Niet alleen ervaringsverhalen, maar ook onderzoeken tonen aan dat vrouwen soms onder druk of dwang een abortus ondergaan. Ongeveer een op de zeven vrouwen (dat zijn omgerekend zo’n 4.000 vrouwen per jaar!) ervaren druk vanuit de omgeving, zo blijkt bijvoorbeeld uit onderzoek in opdracht van het ministerie van VWS. Deze vrouwen wilden hun zwangerschap uitdragen, maar waren niet in staat om weerstand te bieden tegen de druk van de vader, de familie of andere naasten. Na een relatief lange besluitvormingsperiode kiezen deze vrouwen uiteindelijk toch voor een abortus, hoewel ze daar niet (helemaal) achter staan. Vlak voor de behandeling denken zij er soms nog over na om de abortus niet door te laten gaan. Wij vragen ons oprecht af: wat blijft er bij abortus onder druk of dwang over van de veelgeroemde keuzevrijheid? Hoeveel keuze heb je als je onder druk of dwang een abortus ondergaat, of je niet gesteund weet door je omgeving om voor je kindje te kiezen? Waarom horen we hier zo weinig over? En wat zou er gebeuren als die partners of de familie het kind wél hadden gewild en de vrouw voluit steunen? Dan kan de vrouw voor haar kind kiezen. En nog een relevante vraag: hoe kan het gebeuren dat er zoveel abortussen onder dwang plaatsvinden bij abortusklinieken? De wet verbiedt abortussen onder druk en dwang immers? Gelet op het grote aantal vrouwen dat zich onder druk van anderen over gaat tot een abortus, willen wij dat iedere vrouw er tijdens het intakegesprek in de abortuskliniek expliciet op wordt gewezen dat zij het recht heeft om haar zwangerschap uit te dragen en dat niemand haar mag dwingen om een abortus te ondergaan. Ze heeft de wet aan haar kant: het proberen om haar tot een abortus dwingen is een strafbaar feit. Vrouwen kunnen hier aangifte van doen, ook nadat de abortus al heeft plaatsgevonden. Daarnaast willen we dat de vrouw erop gewezen wordt dat zij hulp kan krijgen, zowel bij het uitdragen van de zwangerschap als erna.  
In de wet en het bijbehorende besluit is inderdaad de eis opgenomen dat onbedoeld zwangere vrouwen geïnformeerd moeten worden over andere oplossingen voor hun noodsituatie dan het afbreken van de zwangerschap. In de praktijk wordt echter een ander beeld zichtbaar. Uit de meest recente Evaluatie Wet afbreking zwangerschap blijkt dat alternatieven door het abortuscentrum nauwelijks worden besproken, terwijl de wet dit eist. Alternatieven als adoptie en pleegzorg worden ‘soms’ besproken door 42 procent van de abortusartsen. 11 procent doet dit zelden, 5 procent zelfs nooit. Steun bij de zwangerschap wordt vaker besproken (53 procent). Steun bij de opvoeding door familie of hulpverlening wordt maar weinig besproken: 11 procent van de artsen doet dit altijd, 21 procent meestal. Ook onder huisartsen blijkt het aantal dat alternatieven voor abortus bespreekt onder de maat (p. 80). Slechts 28% zegt adoptie en pleegzorg altijd te bespreken. Steun bij de zwangerschap bespreekt slechts 40% van de huisartsen altijd (8% zelden of nooit). Steun bij de opvoeding wordt door 24% altijd met de vrouw in kwestie besproken. Over alternatieve oplossingen voor de noodsituatie van de vrouw wordt in het abortuscentrum en het ziekenhuis – ondanks de wettelijke informatieplicht van de arts in artikel 5 van de Wet afbreking zwangerschap – dus niet altijd gesproken. Volgens de richtlijn van de artsen is het op dit moment genoeg als ze aan de vrouw vragen of ze alternatieven heeft overwogen en of ze daar informatie over wenst. Maar hoe moet je weten of je informatie wilt over iets waarvan je het bestaan niet kent? Als reden voor het niet informeren over alternatieven geven artsen aan dat de meeste vrouwen die zich aanmelden bij een abortuscentrum al besloten hebben om de zwangerschap af te breken. Daardoor is het volgens de richtlijn ‘aannemelijk’ dat alternatieven als adoptie en specifieke ondersteuning bij en na de zwangerschap, voor de meeste vrouwen op dat moment geen overweging waard zijn. Uit onderzoek blijkt dat vrouwen vaker van keuze veranderen als ze verschillende opties met hun huisarts bespreken. Ze veranderen juist minder vaak van keuze als ze meteen verwezen worden naar een abortuscentrum. In de onderzoeksperiode bleek tevens dat slechts 41% van de twijfelende vrouwen tijdens het gesprek alternatieven voor abortus te horen kreeg. Wij vinden het belangrijk dat vrouwen altijd geïnformeerd worden over alternatieven voor abortus, zodat zij die informatie mee kunnen nemen in hun overwegingen.
Er zijn heel verschillende redenen waarom vrouwen kiezen voor een abortus. De meest genoemde belangrijkste reden om te kiezen voor abortus is financiën. Ongeveer de helft van de vrouwen geeft aan dat er financiële redenen bij de abortusbeslissing meespeelden. Voor ongeveer 1 op de 8 vrouwen (omgerekend zo’n 3.500 vrouwen) was dit zelfs de belangrijkste reden. Daarnaast noemen vrouwen ook andere redenen. Welke redenen vrouwen nog meer noemen en hoe vaak, kun je zien in onderstaande tabel (klik op de afbeelding om deze te vergroten). Ook uit de meest recente evaluatie Wet afbreking zwangerschap  blijkt dat een flink deel (29%) van de vrouwen aangeeft dat er ‘te weinig geld’ is om moeder te blijven. Maar liefst 50% geeft aan dat de zwangerschap of opvoeding niet samengaat met haar werk of opleiding. Omdat deze meest recente enquete onder slechts 55 vrouwen werd uitgevoerd, zijn we hierboven begonnen met de percentages uit de eerste Evaluatie. Volgens de wet mag een abortus alleen uitgevoerd worden in een onontkoombare noodsituatie. Bij een noodsituatie denken we aan iemand die in direct gevaar verkeert. Als het leven van de moeder in gevaar is, dan is er sprake van zo’n noodsituatie. Maar geldt dit voor alle redenen? Veel van de genoemde redenen zijn – al dan niet met hulp van anderen – oplosbaar. Dit onderstreept voor ons de noodzaak voor betere hulp en steun aan onbedoeld zwangere vrouwen. Ben jij of ken jij iemand die met deze vraag zit? Iemand die geen andere uitweg ziet dan abortus? Wij denken graag met je mee. Vul daarvoor het contactformulier in. Er wordt dan zo snel mogelijk contact met je opgenomen.  

Recht op een veilige abortus? Voor een ongeboren kindje is een abortus nooit veilig!

Een veilige abortus zorgt er toch voor dat er veel minder abortussen plaatsvinden?
Dat is maar de vraag. Er vinden in Nederland nog steeds 32.000 abortussen per jaar plaats. Dat weten we omdat het Ministerie van VWS jaarlijks een rapportage uitbrengt waarin onder meer wordt meegenomen hoeveel abortussen er in een kalenderjaar hebben plaatsgevonden. De afgelopen jaren lag dat steeds tussen de 30.000 en ruim 32.000. De Abortuswet (Waz) werd in 1984 van kracht. Volgens onze berekeningen zijn er tussen 1985 en 2021 al ruim 1 miljoen ongeboren kinderen geaborteerd, waarvan veruit de meesten vanwege één of meerdere sociaaleconomische redenen. Bij iedere zwangerschap ontstaat nieuw leven en groeit er een uniek mensje. Abortus maakt hier een einde aan. Wij vragen hier aandacht voor, omdat wij de bescherming van ongeboren kinderen belangrijk vinden. Wil je meer informatie over de cijfers achter abortus? Bekijk dan de filmpjes hierover eens…
Nee, zeker niet! In de vragen hierboven zie je dat we juist ook oog hebben voor de moeilijke keuzes waarvoor een vrouw kan staan als ze plotseling of ongewenst zwanger blijkt te zijn. Daarom vinden we het ook belangrijk om deze vrouwen niet met lege handen te laten staan. Maar abortus stopt wél een kloppend hart en neemt vaak het onderliggende probleem niet weg. Daarom pleiten we voor échte hulp aan moeder en kind. Ben jij of ken jij iemand die met een hulpvraag zit? Iemand die geen andere uitweg ziet dan abortus? Wij denken graag met je mee. Vul daarvoor het contactformulier in. Er wordt dan zo snel mogelijk contact met je opgenomen.

Mijn zwangerschap, mijn toekomst? Een ongeboren kindje verdient óók een toekomst.

Sommige omstandigheden zijn vreselijk. Ik denk dat het kindje dan geen toekomst heeft. Is het soms niet beter voor een kindje om niet geboren te worden?
Met dit uitgangspunt maak je een keuze voor het kindje, terwijl je niet weet hoe de toekomst eruit zou kunnen zien. En: er zijn heel verschillende redenen waarom vrouwen kiezen voor een abortus. De meest genoemde belangrijkste reden om te kiezen voor abortus is financiën. Ongeveer de helft van de vrouwen geeft aan dat er financiële redenen bij de abortusbeslissing meespeelden. Voor ongeveer 1 op de 8 vrouwen (omgerekend zo’n 3.500 vrouwen) was dit zelfs de belangrijkste reden. Daarnaast noemen vrouwen ook andere redenen. Welke redenen vrouwen nog meer noemen en hoe vaak, kun je zien in onderstaande tabel (klik op de afbeelding om deze te vergroten). Ook uit de meest recente evaluatie van de Wet afbreking zwangerschap blijkt dat een flink deel (29%) van de vrouwen aangeeft dat er ‘te weinig geld’ is om moeder te blijven. Maar liefst 50% geeft aan dat de zwangerschap of opvoeding niet samengaat met haar werk of opleiding. Omdat deze meest recente enquete onder slechts 55 vrouwen werd uitgevoerd, zijn we hierboven begonnen met de percentages uit de eerste Evaluatie. Volgens de wet mag een abortus alleen uitgevoerd worden in een onontkoombare noodsituatie. Bij een noodsituatie denken we aan iemand die in direct gevaar verkeert. Als het leven van de moeder in gevaar is, dan is er sprake van zo’n noodsituatie. Maar geldt dit voor alle redenen? Veel van de genoemde redenen zijn – al dan niet met hulp van anderen – oplosbaar. Dit onderstreept voor ons de noodzaak voor betere hulp en steun aan onbedoeld zwangere vrouwen. Ben jij of ken jij iemand die met deze vraag zit? Iemand die geen andere uitweg ziet dan abortus? Wij denken graag met je mee. Vul daarvoor het contactformulier in. Er wordt dan zo snel mogelijk contact met je opgenomen.
Vanaf het moment van het samensmelten van de eicel en de zaadcel is er een uniek menselijk leven met een eigen DNA-profiel. Je kunt discussiëren over de vraag wanneer een menselijk wezen rechten krijgt en beschermwaardig wordt. Wij stellen die grenzen gelijk aan het wetenschappelijk bewezen eerste moment van menselijk leven. De waardigheid van iemands leven is namelijk niet afhankelijk van wat iemand kan of wat een kindje voelt. Vanaf het eerste moment ligt alles al vast, is het een echt mensje, echt leven en dus beschermwaardig.
Er zijn heel verschillende redenen waarom vrouwen kiezen voor een abortus. De meest genoemde belangrijkste reden om te kiezen voor abortus is financiën. Ongeveer de helft van de vrouwen geeft aan dat er financiële redenen bij de abortusbeslissing meespeelden. Voor ongeveer 1 op de 8 vrouwen (omgerekend zo’n 3.500 vrouwen) was dit zelfs de belangrijkste reden. Daarnaast noemen vrouwen ook andere redenen. Welke redenen vrouwen nog meer noemen en hoe vaak, kun je zien in onderstaande tabel (klik op de afbeelding om deze te vergroten). Ook uit de meest recente evaluatie Wet afbreking zwangerschap blijkt dat een flink deel (29%) van de vrouwen aangeeft dat er ‘te weinig geld’ is om moeder te blijven. Maar liefst 50% geeft aan dat de zwangerschap of opvoeding niet samengaat met haar werk of opleiding. Omdat deze meest recente enquete onder slechts 55 vrouwen werd uitgevoerd, zijn we hierboven begonnen met de percentages uit de eerste Evaluatie. Volgens de wet mag een abortus alleen uitgevoerd worden in een onontkoombare noodsituatie. Bij een noodsituatie denken we aan iemand die in direct gevaar verkeert. Als het leven van de moeder in gevaar is, dan is er sprake van zo’n noodsituatie. Maar geldt dit voor alle redenen? Veel van de genoemde redenen zijn – al dan niet met hulp van anderen – oplosbaar. Dit onderstreept voor ons de noodzaak voor betere hulp en steun aan onbedoeld zwangere vrouwen. Ben jij of ken jij iemand die met deze vraag zit? Iemand die geen andere uitweg ziet dan abortus? Wij denken graag met je mee. Vul daarvoor het contactformulier in. Er wordt dan zo snel mogelijk contact met je opgenomen.

Welke hulp willen jullie bieden aan ongewenst zwangere vrouwen of vrouwen die een abortus hebben ondergaan?

Als een meisje of een vrouw erachter komt dat ze onbedoeld zwanger is geworden, is dat vaak een heftige ervaring. Even lijkt niets meer vanzelfsprekend. Begrijpelijke vragen kunnen rijzen als: hoe moet het nu verder met mijn studie? Met mijn werk? Ben ik op dit moment wel in staat om zelf een kind op te voeden? Kan ik een kind wel de toekomst bieden die het verdient? En hoe gaat het verder nu ik een instabiele relatie heb met mijn partner? Emoties als vreugde, twijfel, stress of zelfs boosheid, paniek en angst kunnen met elkaar om voorrang strijden. Daarnaast spelen stemmingswisselingen die horen bij de zwangerschap en reacties van anderen een rol bij de als onveilig ervaren situatie. Vanuit deze of een andere door de vrouw ervaren noodsituaties kijkt zij naar haar toekomst. Als de zwangerschap niet alleen onbedoeld, maar ook ongewenst is, biedt de Wet afbreking zwangerschap (Waz) haar de mogelijkheid tot het nemen van een ingrijpende en onomkeerbare beslissing: breekt ze haar zwangerschap af of kiest ze voor het uitdragen ervan? De meeste vrouwen ervaren het nemen van dit besluit als emotioneel ingrijpend. Dit geldt ook als ze al vrij snel weten wat ze willen. Voor sommige vrouwen is deze periode zelfs een van de moeilijkste periodes in hun leven en tevens een van de moeilijkste beslissingen die ze ooit hebben moeten nemen. Wat deze beslissing zwaar kan maken, is onder meer de onomkeerbaarheid van het besluit, de beperkte tijd waarin dit besluit genomen moet worden of dat het gaat om een beslissing over leven en dood. Bij een onverwachte zwangerschap is abortus echt niet de enige oplossing. Niet voor niets zijn artsen volgens de wet verplicht om vrouwen altijd te wijzen op alternatieven voor abortus. Dat dat niet altijd gebeurt, is jammer. Want er zijn goede alternatieven voor abortus. In onze hulpverlening ondervinden we dat vrouwen die alternatieven krijgen aangereikt vaker voor het kindje gaan. Je kunt hier concrete voorbeelden lezen. Misschien ben je zelf wel onbedoeld zwanger en sta je voor een moeilijke afweging. Jij bent uniek en jouw situatie is dat ook. Neem daarom gerust contact op met Er is Hulp. Zij denken graag met je mee… Of kijk naar een van de initiatieven van hoop die je op de website van de Week van het Leven kunt vinden.